Dagelijks loop ik twee keer een lang stuk met ”Filo”
Een kruising van een bordercollie en een labrador.
Het is mijn tweede vrouw.
Ongeveer 8 uur maakt ze ons wakker, dan krijgt ze eten, en gaan we uit.
Ik spreek altijd Fries tegen haar, wat ze goed begrijpt, het is een echte wâldpyk.Een keer zag ze een kleine zwarte kolibrie op een telefoondraad zitten.
Ze ging zitten, en wou niet verder, vol aandacht werd naar het veel bewegende vogeltje gekeken. Ze bleef zitten kijken, zelfs een fietser stopte om naar Filo te kijken, en zei, eu nunca vi isso, (dit heb ik nog nooit gezien.) Ik zei, ela costuma assistir geografia nacional (ze kijkt vaak national geographic) waarop de man lachend weer op zijn fiets sprong.Totdat de kolibrie weg vloog, bleef ze zitten. Soms kom je vreemde dingen tegen. Een keer vond ik op een grasveld, een BH en een slipje. Zou dit te maken hebben met 13 oktober internationale dag zonder BH?
Zonder BH en slip blijven er niet veel kleren over, gelukkig is hier nog steeds een mondkapjes plicht. Maar dan zie ik een paar vuilniszakken met kleren verspreid in een hoek liggen, een dakloze heeft hier zich een nieuwe outfit aangemeten.
Graffiti is hier soms een plaag, ”mar net alles is ûnsjoch”
Andere dingen wel.De nuverste dingen "een tusjetebeam".(de vreemste dingen een snijbonenboom)Nog een boom, deze hoeft geen water, ik heb de knapste koppen gevraagd, maar niemand kan een goed antwoord geven waarom soms een rijtje lampen in de bomen zijn gezet, it binne nuvere ideeën.
Er zijn heel veel van dit soort stalletjes voor verse groenten en fruit.
Ik koop hier vaak cocoswater.Alles wacht nu op regen, mango's, jaca's en avocado's.
Doordat er meer fruit komt, hoor en zie ik al steeds meer ara's, met hun luid gekrijs. Soms capivara's die oversteken.Soms komen we bomen tegen waar mico aapjes inzitten, Filo ruikt dit, vliegt direct op de boom af, en staat rechtop tegen de boom, naarboven te kijken.In dit dorp wordt momenteel niet erg veel gebouwd, de stijl van bouwen verschilt nogal vergeleken met NL. Erg dunne muurjes, holle stenen, met veel wind wordt het gevaarlijk. Als deze huizen in NL zouden staan, zou mijn moeder zeggen, it binne reumatiekhûzen, jô binne an de bonken ta kâld.
In NL gebruiken ze bij elektra, het "centraal dozen systeem", hier het "zaag een stuk uit het plafon systeem" hier worden meestal gips plafons gebruikt, met hier en daar een luikje, waar de hoofdkranen zitten. Als je dus een draadje erbij of veranderingen moet doen, moet je zagen, niet alles is perfect. Er zijn zelfs speciale bedrijven die plafon reparatie doen.
Ook gebruiken ze geen lasdoppen, alles wordt in elkaar gedraaid, en omwikkeld met isolatie tape. Ook het elektriciteitsnet, alles hangt nog in de palen, zelfs de hoogspanning en de trafos, met daaronder de laagspanning en daaronder(soms)een nest van telefoondraden. zo was het in NL 80 jaar geleden.
